தாயின் மயக்கம்!

கருவினில் வளர்கையில் நான் கண்டேன் பல தொல்லை,

பிறந்தபின் நீ தந்தாய் சிரிப்பெனும் ஓர் முல்லை;

பல மாதம் கழிந்தபின் நீ நகர்ந்தாய் வட்டமிட,

பார்த்து நான் களித்தேன் அது நெஞ்சைத் தொட்டுவிட;

அடுத்து நின்றாய் நடந்தாய் ஓடினாய்,

நானும் ஆடினேன் உன்னுடன் ஓடினேன்;

நாட்கள் நகர பிதற்றினாய்ப் பேச்சென்று,

வியப்பினால் விக்கித்தேன் இதையும் மெச்சவோவென்று;

இருபினும் இருக்கிறது நாள் முழுதும் உன் வேலை,

ஆயினும் இழுக்கிறது குறும்பெனும் உன் லீலை;

நீயும் வளர்ந்தாய் எண்ணிலா சிறப்புடன்,

நானும் நினைத்தேன் சற்றே மயக்கமுடன்;

நானென்று காண்பேன் நீ வளர்ந்த படிகளை,

இன்னொன்று ஈன்றால் தந்திடுமோ செல்ல அடிகளை;

நினைவு கூர்ந்தேன் நான் கண்ட பல தொல்லை,

இல்லை வென்றிடுமோ சிரிப்பெனும் முல்லை!

உலகில் மக்கட் தொகை பெருக இதுதானோ காரணம்?